«Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά», ή «η πρώτη φορά πονάει» ή «πρώτη φορά γιορτάζω» που λέει και το γνωστό λαϊκό άσμα υπό τους ήχους και τα σιγομουρμουρίσματα του οποίου γράφτηκε και το άρθρο που διαβάζεις αυτή τη στιγμή και το οποίο ωσάν ανεπιθύμητος λόξιγκας δε λέει να φύγει όση πχιότητα (sic) κι αν έχει περάσει απ’ τα αυτιά μου επί ώρα. Το γεγονός αυτό, νομίζω ότι το καθιστά τουλάχιστον ρετρό και βίντατζ! Ε;
Όχι.
Υπάρχουν κάποιες μέρες στη ζωή μας, που λες, που τις ονομάζουμε ορόσημα. Μικρές ή μεγάλες προσωπικές μας, πρώτες φορές που δεν μπορούμε ή δε θέλουμε να ξεχάσουμε. Υπάρχουν αυτές οι μέρες – ορόσημα που τις περιμένουμε, τις σχεδιάζουμε και τις λαχταράμε, που μένουμε ξάγρυπνοι το προηγούμενο βράδυ από την αγωνία μας… Είναι και οι άλλες οι απρόσμενες, αυτές που μας τάραξαν, μας άλλαξαν τη ζωή ή απλά όταν κάτι ή κάποιος μας τις θυμίσει μας φεύγει αυθόρμητα ένας αναστεναγμός αναπόλησης και νοσταλγίας.
Πρεμιέρες the time of my life
1. Πρώτες διακοπές μακριά από γονείς
Είναι όλα έτοιμα, έχεις τελειώσει με τις εξετάσεις σου, έχεις ετοιμάσει βαλίτσα και ένα οσκαρικό σενάριο full στο ψέμα για τους γονείς (ντροπή ρε παιδιά!) για το με ποιους θα πας, ποιοι άλλοι θα είναι στο νησί. τι ώρα θα κοιμάστε, ακόμα και για το ποιο μαγιό θα πάρεις μαζί! Με το που πατάς τα πόδια σου στο λιμάνι τα ξεχνάς όλα, αγωνίες, εξετάσεις και βαθμούς και πολύ καλά κάνεις! Oι πρώτες μας διακοπές μακριά από τους γονείς, ειδικά για εμάς τις γυναίκες που δεν πάμε στρατό, είναι πάντα γεμάτες ενδιαφέρουσες, αστείες και ακατάλληλες ιστορίες να διηγείσαι και να κλαις από τα γέλια. Μπορεί το μόνο που μας απασχολεί να είναι τι θα φορέσουμε το βράδυ και τι μας είπε χθες το βράδυ το αγόρι της διπλανής παρέας, αλλά σηματοδοτούν την ενηλικίωση και την απαγκίστρωση από τους γονείς μας, είναι μάλλον οι πιο ξένοιαστες μέρες της ζωής μας πριν συνειδητοποιήσουμε το ότι να μεγαλώνουμε είναι σκληρό και άδικο!
2. Πρώτη μέρα στη σχολή
Πατάς τις πατουσίτσες στη σχολή. Είσαι φοιτήτρια! Συγχαρητήρια! Οι κόποι τόσων χρόνων και οι νουθεσίες από την πρώτη δημοτικού να διαβάζεις και να είσαι επιμελής, επιτέλους έπιασαν τόπο. Χρόνια το περίμενες … συνήθως , βέβαια, τα πράγματα δεν είναι όπως τα ονειρευόσουν, δεν είναι ακριβώς όπως στις ταινίες κι αυτό δεν αργείς να το συνειδητοποιήσεις. Η πρώτη μέρα είναι αρκετή. Όμως, να σου πω κάτι; Υπάρχει πιο διδακτική για τη ζωή μας περίοδος; Βγήκες επιτέλους από το μικρόκοσμο του σχολείου σου και έχεις στη διάθεσή σου τόσο κόσμο (και άπλετο χρόνο) να γνωρίσεις, να παρατηρήσεις και να μοιραστείς στιγμές ατέρμονης βλακείας που θα σε συντροφεύουν για πάντα! Ναι! Ναι! Η επιστήμη πάνω απ’ όλα, αλλά και η βλακεία μεγάλο εφόδιο!
3. Πρώτο ραντεβού
Πρώτη φορά θα σου κρατήσει το χέρι, πρώτη φορά θα σε αγκαλιάσει… και αν πάνε όλα καλά θα το διαδεχθούν πολλές πρωτιές: πρώτο φιλί, οι πρώτες πεταλούδες («κόκκινες, πράσινες και κίτρινες», που λέει και η Αλίκη) η πρώτη σου φορά, πρώτες διακοπές μαζί κ.ο.κ. Εσύ, όμως, δε τα σκέφτεσαι όλα αυτά, ούτε σκέφτεσαι ποιος πρέπει να πληρώσει, ούτε αν το ραντεβού είναι στo φαστφουντάδικο της γειτονιάς, γιατί δε σκέφτεσαι τίποτα. Έχεις λιώσει, μιλάς ακατάπαυστα ή καθόλου, οι σφυγμοί σου πάνω-κάτω πλησιάζουν τους 200 και χοροπηδάς με χάρη σε μικρά συννεφάκια. Όλα σου φαίνονται τέλεια και ανυπομονείς να τα πεις στην κολλητή σου, αν δεν είναι στο απέναντι τραπέζι με ένα burger στο ένα χέρι και μία τρύπια εφημερίδα με μάτια στο άλλο!
Αυτή τη νύχτα θα τη θυμάσαι για πάντα.-
Ακούς Κώστα…; για πάντα!
4. Πρώτη μέρα στη δουλειά
Ήταν μόλις χθες, που λέει ο λόγος, που είπες τις πρώτες σου λέξεις και άρχισαν κιόλας οι ερωτήσεις τύπου «τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις… («πού να ξέρω ρε μεγάλε;») Κι εκεί αρχίζεις τα «αστροναύτης», «εφοπλιστής», «κτηνίατρος», μάλλον για να τους αποπροσανατολίσεις και να τους ξεφορτωθείς και πριν καλά – καλά το καταλάβεις (άτιμε χρόνε) βρίσκεσαι στο κατώφλι της νέας σου δουλειάς, με μαύρους κύκλους από την αγωνία και με πολλά ζευγάρια μάτια γύρω σου να σε περιεργάζονται! Τρέμεις από το άγχος και τον ενθουσιασμό και θες μέσα σε μία μέρα να αποδείξεις ότι δε το πήρες τυχαία το Lower με Α κι ότι τύφλα να ‘χει το τυφλό σύστημα…
Κανένα κρυφό νόημα δε βρίσκεις στις βαριεστημένες φάτσες τριγύρω σου.
5. Πρώτη νύχτα του γάμου
Οι παντρεμένες ξέρουν. Κι όποια έχει να μας πει κάτι αντίθετο, μπράβο της. Τιμή της και καμάρι της, αλλά η στατιστική λέει άλλα: η πρώτη νύχτα του γάμου, όσα sexy νυχτικά και εσώρουχα και αν έχετε αγοράσει, φίλες της νύφης αχρείαστα θα πάνε. Το ροχαλητό πάει σύννεφο, πώς αλλιώς να το πω; Μύθος. Πάει και το έθιμο με το σεντόνι (thank God!), oπότε πολύ λόγοι για ύπνο (άπειροι μήνες προετοιμασίας για την ομορφότερη μέρα της ζωής σου, μπόλικες ώρες χορού και ποτού την ομορφότερη νύχτα της ζωής σου) και λιγότεροι λόγοι για sex!
Κανένα άγχος! Έχετε όλη τη ζωή μπροστά σας γι’ αυτό!
Πρεμιέρες wtf
1. Πρώτη φορά τακούνι
Δύσκολες στιγμές. Οικοδομικό τετράγωνο και θλάση. Όπως καταλαβαίνεις, η μέρα που επέλεξες να φορέσεις για πρώτη φορά τακούνι, δεν είναι τυχαία. Είναι εκείνη η μέρα που θες να μοιράσεις απλόχερα σεξαπίλ αντ’ αυτού οι αθλήτριες του βάδην περπατούν με περισσότερη χάρη. Ναιιιι! Σίγουρα είσαι μοιραία και θέλεις το φωνάξεις με την παγκόσμια γλώσσα, τη γλώσσα του σώματος, Αλλά μοιραίο καβούρι, γίνεται; Δε γίνεται;
2. Πρώτο μεθύσι
Ίσως, σκεφτείς ότι αυτό συνδέεται με το 1. του προηγούμενου κύκλου. Από προσωπική εμπειρία μιλώντας, ναι! Συνδέεται απόλυτα. Δεν πιστεύω να το πήρες και πολύ στα σοβαρά αυτό το «σηματοδοτούν την ενηλικίωση», εκτός βέβαια, αν η ενήλικη σου ζωή αναλώνεται μεταξύ μπαρ, χικ! και τους Α.Α. Πρώτες διακοπές, λοιπόν, στο νησί και ο barman αποφασίζει ότι πρέπει να δοκιμάσεις όλη του τη γκάμα σε σφηνάκια, με ονόματα τύπου “sex on the beach”, “sex on the boat”, «sex behind the bar» και άλλα τέτοια ηρωικά. Μπορεί τα μισά να χύθηκαν είτε σε μεγάλα τασάκια, είτε στο πάτωμα, αλλά και πάλι το επόμενο που θυμάμαι είναι κρύος ιδρώτας, το έδαφος να με ρουφάει και να το δηλώνω με έκπληξη και περιοδικά κάθε δεύτερο λεπτό, ασυνάρτητες φράσεις με περιεχόμενο κάποια σκυλιά, για τις οποίες ενημερώθηκα την επόμενη το πρωί και αφοριστικές προτάσεις και υποσχέσεις ότι «Θεούλη μου, δε θα ξαναπιώ ποτέ»!
Cheers!
3. Πρώτη ερωτική απογοήτευση
Eίσαι από αυτές που τσουλάς γεμάτη (μουτζουρωμένα) δάκρυα στα πλακάκια του μπάνιου, επειδή δεν ήταν αυτός που νόμιζες; Είσαι φίλη μου! Αυτό ή το ‘χεις ή δε το ‘χεις! Την πρώτη φορά μάλιστα πονούσες πιο πολύ και από τη Gena Rowlands στο Notebook μετά το χωρισμό. H καρδιά σου κόπηκε σε χίλια κομμάτια και φίλησες σταυρό ότι δεν θα ξαναγαπήσεις. Πού να ‘ξερες ότι ο ο ώριμος (έστω μεγαλωμένος) σου εαυτός θα θυμάται κάποτε με νοσταλγία την αγνότητα των συναισθημάτων σου και θα χαζογελάει με το τότε αντικείμενο του πόθου σου (τον Κώστα) Μα είναι δυνατόν;
4. Πρώτος μισθός
Ακόμα έχω τα γυαλιά ηλίου που αγόρασα με τον πρώτο μου μισθό! Είναι τελείως ντεμοντέ και μου φαίνονται σχεδόν αστεία – όχι! όχι! σχεδόν… ξεκάθαρα αστεία, αλλά με το που τα πιάσω στα χέρια μου, αυτόματα αναβιώνω αυτό το αίσθημα ανεξαρτησίας που ένιωσα τότε. Μετά από αυτά, βέβαια, ακολούθησαν το δεύτερο ζευγάρι γυαλιών, η πρώτη μου πιστωτική, το πρώτο μου καταναλωτικό δάνειο και σταματημό δεν είχα - έχω …!
5. Πρώτα σημάδια του γήρατος
Πραγματική ιστορία: ταξίδι με φίλες στα εξωτερικά! Ψώνια, καινούργια μέρη, περπάτημα και γέλιο – πολύ γέλιο. Όχι, δε φαντάζεσαι! Μιλάμε για πολύ γέλιο… τραγική ειρωνεία: πού να ξέραμε τι θα επακολουθήσει; Ένας καθρέφτης λονδρέζικου πολυκαταστήματος, ο πρωτομάρτυρας της πρώτης ρυτίδας (έκφρασης) της φίλης μας της «Έφης». Ο χρόνος πάγωσε! Οι ώρες που πέρασαν ήταν δύσκολες. Μείναμε δίπλα της (εντάξει, λιγάκι την κοροϊδέψαμε όταν είπε ότι θα παραμείνει αγέλαστη για πάντα και ότι εμείς φταίμε με τις βλακείες μας που ξεμύτισε η ρυτίδα), την παρηγορήσαμε και ευτυχώς συνεχίσαμε τις ζωές μας… και η «Έφη». Από τότε κάτι το πόδι της χήνας, κάτι καμία υποψία λευκής τρίχας όλο και κάτι γίνεται, αλλά συνεχίζουμε να γελάμε!
(«Έφη», Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, ονόματα ή καταστάσεις είναι τυχαία και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.)
Δε θέλω να γίνω κοινωνός κακών νέων, αλλά μεγαλώνεις και όσο μεγαλώνεις τόσο πιο δύσκολο είναι να νιώσεις αυτό το σκίρτημα της πρώτης φοράς και τον αέρα του καινούργιου να σε συμπαρασύρει και να ανεβάζει την αδρεναλίνη σου στα ύψη. Όχι, μωρέ… δεν γέρασες! Έχεις ζήσει πολλά πια και πατάς με τα δυο πόδια στη γη. Υπάρχουν, όμως, πάντα εκείνες οι καλά φυλαγμένες «πρώτες σου φορές» που όσο τις ανασκαλεύεις τόσο πιο κοντά έρχεσαι σ’ αυτήν που ήσουν πριν γίνεις αυτή που είσαι τώρα και είναι όλες κομμάτι σου και θησαυρός σου!
