Ποια είμαι και τι κάνω εδώ;
Είμαι η Γιώτα και έφτασα εδώ ακολουθώντας δημιουργικά άτομα. Διάβασα και έμαθα για τα κορίτσια, χάζεψα το jamjar άπειρες φορές και έπιασα τον εαυτό μου να επιθυμεί να είναι κομμάτι και συνέχειά του. Γνώρισα δυο αισιόδοξα πλάσματα τη Βέρα και την Εύα που με φλόγα και πάθος στα μάτια, μού μίλησαν για τις ιδέες τους. Κάηκα, λοιπόν και να’ μαι! Θα συνδυάζω ιστορίες γνώριμες σε σένα με αξεσουάρ και γούρια που σε σημάδεψαν! Θα γελάσουμε και θα συγκινηθούμε, θα ζήσουμε δηλαδή!
Τι πρέπει να ξέρεις για μένα;
Ίσως και τίποτα ή τα βασικά ή τα πάνω-πάνω. Μη σε ξεγελά που μιλάω ακατάπαυστα, πείθω τους πάντες και γράφω πολύ, για μένα θα υποθέτεις πολλά άντε τώρα να το διασταυρώσεις. Θα με αναζητήσεις σε έντυπα και sites ως πρέσβειρα της Θεσσαλονίκης, θα με δεις να μπαίνω πρωί σε θέατρα και να προσπαθώ να βγω αγχωμένη από τη λάθος κλειδωμένη πόρτα του Ευρωκοινοβουλίου. Ένα μπέρδεμα, κοινώς, ιδιοτήτων και μια αδηφάγα διάθεση να καταπιαστώ με όλα, να τα ρουφήξω και να τα αποτυπώσω. ‘’Υπήρξα περίεργη και μελετηρή.’’
Ποια είναι η αγαπημένη μου γεύση μαρμελάδας;
Μαρμελάδα κεράσι! Τελείωνε πάντα η μαρμελάδα φράουλα όταν πηγαίναμε να αγοράσουμε και έτσι συμπληρωματικά, συνειρμικά και νοσταλγικά έγινε η πρώτη γνώριμη για μένα γεύση.
Τι είναι για μένα μοναδικό;
Μοναδική είναι η στιγμή που πλησιάζεις τη ζεστή σοκολάτα βιενουά αργά, βασανιστικά και τάχα μου αδιάφορα αλλά μέσα σου καρδιοχτυπάς και αν πάει άλλος να σε διακόψει μπορεί να διαπράξεις και έγκλημα. Μοναδικές είναι κάτι στιγμές που βυθίζεσαι στην ευτυχία. Ξυπνάς κουκουλωμένη εσκιμώα κάτι Κυριακές, ανοίγεις βλέφαρο και κοιμάται δίπλα σου. Είναι τα τσαλίμια της ανιψιάς μου και τα ζουμερά φιλιά στα μάγουλα του ανιψιού μου. Είναι κάτι βιτρίνες στην Προξένου Κορομηλά, που νομίζεις είσαι Παρίσι και φοράς Vintage φορέματα και ζεις, ρε παιδί μου, στη δική σου εποχή. Κάθε μέρα φόρεμα και γαντάκια. Μαζέψτε με!
Why handmade?
Ρωτάς έναν παρθένο γιατί χειροποίητο και απόλυτα δικό σου. Ρωτάς έναν άνθρωπο που ταλανίζεται όλη μέρα με ιδέες, καινούργιο υλικό, νέες προτάσεις. Γιατί από τη γέννηση της ιδέας μέχρι την υλοποίησή της, είσαι εσύ και τότε το χαίρεσαι ολοκληρωτικά. Δίνεις και δίνεται με έναν άκρως συνωμοτικό τρόπο.
