Όσο και να αγαπάω την ανανέωση που φέρνει μαζί του ο Σεπτέμβριος και τα Χριστούγεννα που πάνε πακετάκι με τον Δεκέμβριο, δεν μπορώ να αντισταθώ με τίποτα στον Ιούνιο που έρχεται φουριόζος και μας ξεσηκώνει από τη δουλειά και το διάβασμα. Δες εδώ
Ενα από τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά της άνοιξης- εκτός από τα πρώτα κοκτέιλ, τις βεραντάδες με παγωμένες γρανίτες και τα αέρινα φορέματα, είναι οι δροσερές και φρέσκιες μυρωδιές των λουλουδιών. (more…)...
Τι χρειάζεται ένα πασχαλινό τραπέζι για να γίνει *πιο* λαχταριστό; Παστέλ χρώματα, ιδιαίτερες λεπτομέρειες και φυσικά καλή παρέα για να μοιραστείς μαζί της μοναδικές στιγμές. (more…)...
Πάντα θαύμαζα ένα τσικ παραπάνω τα ξύλινα αξεσουάρ σε σχέση με τα υπόλοιπα γιατί θεωρώ αξιοσημείωτη την υπομονή και το μεράκι του δημιουργού που επιλέγει το ξύλο ως πρώτη ύλη. (more…)...
… ένας swingχαρούμενος ήχος τάραξε αιφνιδιαστικά την ησυχία του δωματίου, εκείνη τινάχτηκε και πέταξε ασυναίσθητα το πενσάκι στο τραπέζι. Πριν προλάβει να προσγειωθεί στη γη και να αποτινάξει για όσο χρειαστεί την έξαρση του καλλιτέχνη, η φίλη της στο τηλέφωνο άρχισε να παραληρεί, διηγούμενη μία ιστορία με το παλιό αφεντικό της «που μόνο εσύ θα μπορούσες να καταλάβεις», όπως της είπε. Χαχανίζοντας, διέκοπτε στη μέση της ιστορίας για να πει στην Κλαίρη κάθε τόσο «Πόσο μου λείπεις ρε…!» κι ας είχαν περάσει μόνο 2 εβδομάδες από τη μέρα που η Κλαίρη αποφάσισε να αφήσει πίσω της την παλιά της δουλειά και να ακολουθήσει το όνειρό της! Το τηλέφωνο έκλεισε, αφήνοντάς την να κοιτάζει από το παράθυρο ονειροπολώντας και νιώθοντας πιο σίγουρη αισιόδοξη και παθιασμένη, από ποτέ! «Θα τα καταφέρω!»
Ενα από τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά της άνοιξης- εκτός από τα πρώτα κοκτέιλ, τις βεραντάδες με παγωμένες γρανίτες και τα αέρινα φορέματα, είναι οι δροσερές και φρέσκιες μυρωδιές των λουλουδιών. 
Τι χρειάζεται ένα πασχαλινό τραπέζι για να γίνει *πιο* λαχταριστό; Παστέλ χρώματα, ιδιαίτερες λεπτομέρειες και φυσικά καλή παρέα για να μοιραστείς μαζί της μοναδικές στιγμές. 
Πάντα θαύμαζα ένα τσικ παραπάνω τα ξύλινα αξεσουάρ σε σχέση με τα υπόλοιπα γιατί θεωρώ αξιοσημείωτη την υπομονή και το μεράκι του δημιουργού που επιλέγει το ξύλο ως πρώτη ύλη. 
