Η λαχταριστή ιστορία της Γεωργίας Κωτσιοπούλου / συνέντευξη

kotsiopoulou

Το Savoir Ville λογικά το ξέρεις κι αν δεν το ξέρεις, κάνε δεξί κλικ, open link in a new tab και σου υποσχόμαστε ότι θα κολλήσεις και θα νιώσεις σαν να τα πίνεις με φίλους και να συζητάτε για έρωτες, μόδα, μέρη, ανθρώπους και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς.

Σήμερα, έστω και αν η Γεωργία απαντά σ' αυτό σεμνά (βλ. "παιδιά θα μας βαρέσουν"), το Savoir Ville, φρέσκο και ανανεωτικό, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά portals. Πώς ξεκίνησε, όμως και ποια είναι η λαχταριστή ιστορία της δημιουργού του;

Τι άνθρωπος είσαι, λοιπόν,  Γεωργία Κωτσιοπούλου;

Κανονικός. Περίπου. Είμαι παραπάνω ωμή από ό,τι αντέχουν συνήθως οι άλλοι, βαριέμαι εύκολα, θέλω συνέχεια να αλλάζω εικόνες, σπίτια και συνήθειες. Νομίζω είμαι δίκαιη και μου αρέσει πολύ να δουλεύω τα απογεύματα ομαδικά. Να στρωνόμαστε σε μεγάλα τραπέζια και να καταθέτουμε τα μυαλά μας. Ελπίζω πως οι άνθρωποι αλλάζουν με τα χρόνια και έτσι με αντέχω.

Ποια είναι η αγαπημένη σου και η πιο ενοχλητική για τους άλλους συνήθειά σου;

Είμαι πολύ ενθουσιώδης και όταν έχω μια σκέψη θέλω να συντονιστούν όλα ώστε να μην κολλήσει στην βράση το σίδερο. Όταν όμως η βιασύνη μου επιβεβαιώνεται με μια μικρή επιτυχία τότε περνάμε στη δεύτερη ενοχλητική συνήθεια του ΄΄τα έλεγα εγώ’’ #bonus_ellatwma

Τι σημαίνει για σένα "λαχταριστό';

 Κάτι που σου φέρνει στο μυαλό εκείνο το βαζάκι με τη μαρμελάδα που σκαρφαλώναμε για να κατεβάσουμε από το ράφι της μαμάς όταν ήμασταν παιδιά.

Από πού αντλείς χαρά; τι σε κάνει να χαμογελάς και να παίρνεις δύναμη;

Αντλώ χαρά από την οικογένεια μου (κλισε αλλά αλήθεια είναι πάντα) και τα μικρά μου ανηψάκια. Από την ισορροπημένη σχέση που έχουμε με τα κορίτσια στο site. Παίρνω δύναμη από την καλοσύνη ανθρώπων που δίνουν αγάπη ενώ δεν σε ξέρουν καν. Παίρνω δύναμη και από τους δυνατούς ανθρώπους που με την συμπεριφορά τους με κάνουν να θέλω να γίνω και εγώ καλύτερη. Και από το σπανάκι. Και από μικρές καθημερινές χαρούμενες στιγμές.

savoir_ville

Πώς γεννήθηκε το Savoir Ville και πώς κατάφερες να φέρεις κοντά τόσους πολλούς δημιουργικούς ανθρώπους και να δημιουργήσεις ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά portals;

Μετά από μια περίοδο ανεργίας αποφάσισα να κάνω ένα online portfolio με συνεντεύξεις. Η συνέντευξη είναι μια αγαπημένη διαδικασία και ήθελα πολύ να βρώ έναν τρόπο να συνεχίσω να την έχω στην ζωή μου παρόλο που είχα χάσει την δουλειά μου. Ετσι δημιούργησα την θέση εργασίας που πάντα ήθελα. Αργότερα προστέθηκαν -πολύ φυσικά- στην ομάδα φίλοι αλλά και άγνωστοι άνθρωποι που αγαπουσαν σταδιακά το Savoir ville, και έτσι γίναμε πολλοί. Ο καθένας με το δικό λιθαράκι κάναμε ένα siteπου πλέον μοιάζει περισσότερο με ένα onlineπεριοδικό παρά με online portfolio μιας απογοητευμένης άνεργης δημοσιογράφου.

Γιατί ‘Life’s special habits’;

Γιατί πως αλλιώς θα γίνει χωρίς αγαπημένες συνήθειες; Πως θα τσουλήσει η ζωή;;

Τι σου έχει διδάξει η διαδρομή του Savoir Ville μέχρι σήμερα;

Να μπορώ να ξεχωρίσω ποια συνεργασία θα προχωρήσει και ποια όχι. Ότι η κρίση δεν μας έκανε καλύτερους ανθρώπους και ούτε περισσότερο συνεργάσιμους και το κυριότερο: ότι όσο μεγάλος ηθοποιός και να είσαι, όσο ταλαντούχος σχεδιαστής και να είσαι πάντα σημασία θα έχει η παιδεία σου και η ευγένεια σου φίλε μου.

Έχεις πλέον ακούσει από κοντά τις ιστορίες τόσων ανθρώπων που άξιζε με τη σειρά μας να διαβάσουμε μέσα από το Savoir Ville. Ποιο πιστεύεις πως είναι το κοινό σημείο συνάντησης όλων;Ποια ιστορία άφησε το δικό της ξεχωριστό στίγμα; Ποια θα ξεχώριζες;

Είναι όλοι τόσο διαφορετικοί και ιδιαίτεροι, ο καθένας στον τομέα του.

Ποιο είναι το αγαπημένο σημείο της πόλης σου;

Ενας μικρός πεζόδρομος κοντά στο σπίτι μου, με ωραία διατηρητέα σπίτια που καταλήγει σε έναν θερινό κινηματογράφο.

Γεωργία και μόδα. Μόδα και Γεωργία. Για τι είδους σχέσης μιλάμε;

Ωωω είναι απλή η σχέση μας. Ειλικρινής και απλή. Αγαπώ την μόδα όσο αγαπώ την ομορφιά ή το σινεμά, και τα βιβλία, θεματολογικά μιλώντας. Έχω δύο γεμάτες ντουλάπες με φορέματα (φταίει και η ενασχόληση της αδερφής μου με την μόδα) αλλά μπορεί να πάω σε δύο events με το ίδιο boyfriend jeans. Δεν αφήνω την εικόνα να με αγχώνει, ούτε να με προβληματίζει.

Το γράψιμο φέρνει την έμπνευση ή η έμπνευση το γράψιμο;

Νομίζω συμβαίνουν και τα δύο. Πάντως δεν βοηθάει να προσπαθήσεις να το κάνεις με το ζόρι.

Αν ξεκινούσες να γράψεις την αυτοβιογραφία σου, τι τίτλο θα επέλεγες; 

Καμιά φορά το ασσόδυο είναι αυτό που με γλιτώνει